هش ریت بیت کوین پس از نوسانات زیاد این رمزارز در سال جاری، به بالاترین مقدارثبت شده ی خود یعنی 143 اِگزاهش در ثانیه رسیده که این رقم نشان می دهد قدرت پردازش جهش بزرگی کرده است.
دلیل آن هم می تواند ورود غیر مستقیم دولت ایران به صنعت رمزنگاری از طریق شرکت تولید نیروی برق حرارتی ایران باشد؛ این شرکت مسئول سازمان دهی فعالیت های دولت در زمینه ی تولید برق حرارتی است.
ایران هم اکنون درصدد است از طریق این شرکت دولت ی، زمینه ی استخراج رمزارزها را میسر کرده و از این طریق به درآمد بیشتری دست یابد.
محسن طرز طلب، رئیس شرکت تولید نیروی برق حرارتی ایران گفت: “تجهیزات لازم در سه نیروگاه رامین، نکا و شهید منتظری نصب شده اند و اسناد مناقصه نیز در آینده ی نزدیک در وب سایت SetadIran.ir بارگذاری خواهد شد.”
شرکت های برق ایران حداقل از سال 2018 (1397) به ماینرهای رمزارزها خدمات ارائه کرده اند، اما به نظر می رسد که این بار یک سرویس تامین انرژی استراتژیک و انحصاری برای ماینرها در نظر گرفته شده است.
“متاسفانه، افزایش مداوم هزینه ها و الزام برای تامین برق با نرخ ثابت برای مشترکین باعث شده یک شکاف بزرگ بین درآمدها و هزینه های صنعت برق کشور ایجاد شود و ما برای پر کردن این شکافها به منبع جدید درآمدی نیار داریم.”
این منبع جدید اساسا از طریق ماینرهای چینی که با مقیاس مشخصی به ایران وارد شده اند، تامین می شوند؛ این ماینرها در ابتدا می توانستند از برق یارانه ای استفاده کنند.
ایران سپس سیاست خود را به اعمال مالیات بر ماینرها تغییر داد و هر ماینر باید چیزی حدود 5 سنت به ازای هر کیلو وات مالیات پرداخت می کرد.
این موضوع باعث شد برخی از ماینرها کشور را ترک کنند، اما هم اکنون دولت ایران به طور موثر یک شبکه ی مخصوص انرژی، خارج از شبکه ی انرژی ملی، برای ماینرها ایجاد کرده است.
این اقدام می تواند باعث رونق استخراج بیت کوین شود و تاثیر مازاد آن، ایجاد یک روش معاملاتی جدید خارج از سیستم های بین المللی بانکی برای تجارت ایران خواهد بود. دلیلش هم این است که برای به دست آوردن بیت کوین از طریق استخراج هیچ سد و مانعی ندارد.
بنابراین بازارهای داخلی بیت کوین در مقیاس بزرگ به راحتی می توانند در ایران گسترش یابند و بدین ترتیب انتقال بیت کوین به داخل و خارج از کشور به آسانی امکانپذیر می شود؛ در نتیجه به وسیله ی بیت کوین، یک تجارت شبیه به خط لوله ی نفت برای ایران تولید می شود. این بدان معناست که اروپا باید در مورد رویکرد تحریم ایران تجدید نظر کند، به ویژه اگر بخواهد به جای چین به نفت ارزان قیمت ایران دست یابد.
